Ja, “Er zijn”, het motto van de VPTZ. En Sander de Hosson was er!

Wat een boeiende, inspirerende en ‘hart onder de riem stekende’ avond. We gingen naar huis met het blije gevoel dat er ook in de medische wereld steeds meer aandacht komt voor de palliatieve fase in een mensenleven en ook nog met een cadeautje: een Praktische Palliatieve Box (PPBox) voor alle aanwezigen. Met dank aan Mandalie Bulten en Willeke de Pagter, twee verpleegkundigen in een hospice, die deze box hebben ontwikkeld en Roparun Nederland, die de sponsor is van de gulle gift.

De zeer druk bezochte  avond  van Café Doodgewoon West-Brabant werd geopend door Leanne Otto, coördinator van het Netwerk Palliatieve Zorg.

De Praktische Palliatieve Box is ontstaan door een jarenlange ervaring in het zorgen voor mensen in de laatste fase van hun leven en een soort tegenhanger van het kraampakket. Na een korte uitleg hierover was het woord en beeld aan Sander de Hosson.

Zijn intro-filmpje kwam direct tot de kern van de palliatieve zorg: Leef je in in de ander, ga eens in diens schoenen staan, oordeel niet. Sander zou dat later empathie noemen.

Door middel van vertellingen uit zijn boek ‘Slotcouplet’, zijn persoonlijke ervaringen  en geraaktheid, nam hij ons mee naar de wereld, die de meeste van de aanwezigen overigens goed kennen; de palliatieve zorg.

Een paar van zijn belangrijkste boodschappen:

• Palliatieve zorg vraagt meer aandacht. We mogen/moeten als professionals en vrijwilligers misschien wat meer van ons laten horen.
• Met name de existentiële zorg (Sander’s invulling voor spirituele zorg) moet uitgebreid worden en vergoed.
• Alle medisch specialisten zouden palliatieve zorg in hun pakket moeten hebben. Intervisie is erg belangrijk.
• Die bureaucratie, daar moeten we echt vanaf!

 

Soms klonk er een voorzichtig applaus en menigeen werd geroerd door de aangrijpende verhalen die Sander voorlas of uit zijn hoofd vertelde.

Bij de opening van zijn verhaal liet Sander ons een quote zien van de Franse Ambroise Pare (1510-1590)! “Geneeskunde is soms genezen,  vaak verlichten, maar altijd troost “.

Zijn laatste dia maakte het verhaal mooi rond. In de palliatieve zorg gaat het vooral om ‘Presentie’,

‘Er zijn’.

En dat was hij. Wat een mooie avond! Traditiegetrouw konden er nog wat vragen worden gesteld en was er een drankje, zodat ieder nog even kon nagenieten en napraten.

 

Tekst: Aad Joosten