Boekbespreking – Voor bij het einde
In dit boek voor allen die omgaan met ernstig zieken of stervenden staan gedichten en meditaties.
Thema´s die aan de orde komen zijn lichamelijke pijn, emoties als angst en verdriet, omgaan met afhankelijkheid en onmacht, en het los moeten laten van de dierbare en het leven. Onderwerpen die wij als vrijwilliger bij elke inzet tegen kunnen komen.
Marinus beschrijft hoe belangrijk het is dat er een stem gegeven wordt aan deze gevoelens, dat ze niet weggesust worden. Juist het bij de naam noemen en onder ogen zien van alle tegenstrijdige gevoelens waar iemand in verstrikt kan raken, kan verlichting geven.
Bij het samenstellen van dit boek had Marinus allereerst mensen voor ogen die tijd nemen om te waken.
Waken is tijd nemen, om te herinneren, om samen te praten over wat goed en van waarde was, over wat nog dwars kan zitten, om te herstellen wat nog hersteld kan worden
Waken is tijd nemen om er te zijn, zonder woorden soms, met een enkel lief gebaar. Tijd om te wachten, tijd om tot vrede te komen.
Waken is thuiskomen bij wie je na staat, man of vrouw, vader of moeder, broer of zus, je maatje, onvergetelijk voor je leven.
Waken is thuiskomen bij jezelf, rust en tijd nemen om bij jezelf te zijn, om stil te staan bij je eigen herinneringen, je eigen angst, pijn, verdriet en verlangen.
Als ik waak bij cliënten dan ervaar ik het als een intiem meditatief, zwijgende tijd. Ik vind het weldadig en rustig aanvoelen.
Ik las zijn boek met veel herkenning. In gedachten zag ik mezelf weer waken bij mijn inmiddels overleden zusjes. Ik voelde een intense verbondenheid die groter was dan wijzelf waren.
Die ervaring draag ik als een kostbaar geschenk mijn leven lang met me mee.
Maar ook voor diegenen die niet waken maar wel stil willen staan bij het levenseinde geeft de schrijver in dit boek stof tot nadenken.
Ik raad iedereen aan om dit boek te lezen.
Het voor ons als vrijwilliger o zo herkenbare ‘er zijn’ en alle bijkomende gevoelens worden door hem zeer herkenbaar beschreven op een manier waarmee hij ons steunt, inspireert en toerust om dit werk te kunnen doen.
Tekst Tineke Roos -Wijnalda
