Zo stil en toch zo samen

Nieuwsbrief # 1:

“Zo stil en toch zo samen…”
Als ervaren vrijwilliger bij VPTZ West-Brabant & Tholen heb ik cliënten meegemaakt van allerlei pluimage en met allerlei ziekten. Ook de spierziekte die ALS genoemd wordt. Elke maandagmiddag bezocht ik mijn cliënte tussen 13:00 en 15:00 uur, drie maanden lang. Het einde kwam sneller dan verwacht.

Ze was nog geen zestig, ze was heel intelligent en bij de tijd. Ze realiseerde zich dat het tempo van achteruitgang hard ging. Alles wat nog mogelijk was wilde ze benutten. Omdat ze digitaal vaardig was had ze naast haar rol-ligstoel verschillende computerschermen laten installeren. De digitale techniek kon haar helpen met communiceren en met het opzoeken van muziek waarvan ze hield. Gewoon spreken ging niet meer, of heel moeizaam.

Zo hadden we dus gesprekken…., ik praatte en vroeg soms wat, zij antwoordde via het computerscherm, of knikte slechts. Of zij stelde zelf een vraag via het computerscherm en ik antwoordde. Een van de basisvaardigheden van VPTZ-vrijwilligers is kunnen afstemmen, stil zijn en luisteren, aanbieden wat in de gegeven situatie nodig is. Dat was bij mijn cliënte nog veel belangrijker, omdat vrijuit spreken niet meer mogelijk was. Maar we deden ons uiterste best, zo saampjes, luisterend naar mooie klanken of kijkende naar een rockconcert. Dan waren we beiden stil en toch samen. Genietend.

Op de laatste maandag kwam de vraag of ik nog een verzoekje had. Mijn muzieksmaak is heel breed, dus ik antwoordde dat zowel klassieke muziek als moderne muziek mij konden bekoren. Uiteindelijk stelde ik ‘Hotel California’ van The Eagles voor. Ze knikte en in haar ogen zag ik dat zij dat ook schitterend vond. Zo gezegd, zo gedaan. Aan het eind van dat nummer met fantastisch gitaarspel huilde zij zacht. Ook ik kon mijn emoties niet meer de baas en huilde zachtjes met haar mee.

Ontzorgen in corona-tijd

De dienstverlening van VPTZ West-Brabant & Tholen blijft beschikbaar, ondanks de corona-crisis.

Bij inzetten worden de richtlijnen van het RIVM gevolgd. Voor vrijwilligers in de zorg gelden in principe dezelfde maatregelen als voor de beroepszorg. Per aanvraag wordt in nauw overleg met de cliënt en naasten gekeken wat de mogelijkheden zijn.

Ook intramuraal kunnen we inzetten, in ziekenhuizen, in verpleeg- en verzorgingscentra.

VPTZ-vrijwilligers waken maximaal 3 nachten in de stervensfase.

Juist in deze tijd kan extra tijd, aandacht en ondersteuning door vrijwilligers een belangrijk verschil maken.

 

 

 

 

Café Doodgewoon West-Brabant: Met het einde in zicht

Willemjan Slort over zijn nieuwe boek ‘Met het einde in zicht’.

Alweer een inspirerende bijeenkomst bij Café Doodgewoon West-Brabant.  Huisarts Willemjan Slort is een prettige, vanuit eigen praktijk en boek vertellende, kenner van de palliatieve zorg. Hij neemt ons met woord en beeld mee naar de kern van de palliatieve zorg:

Verdiep je in de ander en sluit er bij aan!

In zijn verhaal en boek beschrijft hij hoe hij tot een begrippenlijst van 19 items is gekomen die zorgen voor goede communicatie. Hij noemt dit de AAA lijst = Aanwezigheid, Actueel, Anticiperen. Een mooie checklist die nu veel gebruikt wordt.

Aanwezigheid heeft natuurlijk te maken met tijd, rust, ruimte, samen, enz. Dat wat we bij de VPTZ  “Er zijn” noemen. Een mooie zin die bleef hangen: “Zorg dat je met lege handen naar de ander gaat”.

Actueel heeft te maken met praten over de huidige situatie, dus bijvoorbeeld diagnose, prognose, klachten ,enz.

Anticiperen heeft te maken met vooruit kijken, het vervolg.

Aan de hand van een aantal verhalen uit zijn boek bespreekt Willemjan op zeer interactieve wijze wat hij nou bedoelt met zijn AAA lijst, een goed hulpmiddel voor communicatie in de palliatieve zorg.

Het 2e deel van de avond bestaat uit het bekijken en bespreken van de korte film “Er zijn, als het er om gaat”, die mede mogelijk is gemaakt door een geldelijke bijdrage van Monuta Helpt. Patricia Notting van Monuta is aanwezig om de cheque te overhandigen aan voorzitter Bram Klijnsma.

Deze film kan een goede bijdrage leveren aan de bekendheid en de toegevoegde waarde van de vrijwilligers in de palliatieve, terminale fase en is te bekijken op de website  van VPTZ West-Brabant & Tholen: www.vptz-westbrabanttholen.nl.

Kortom: Alweer een heerlijke en nuttige avond bij Café Doodgewoon. En we zaten toch maar fijn met dat mooie weer in een tuin, al was het dan de binnentuin van TWB.

Noteer alvast de volgende bijeenkomsten in de agenda: 19 september komt Bert Keizer (reserveren noodzakelijk) .

Op 21 november 2019 zullen we de interactieve lezing en workshop van Mariska van Veenen en Margot Verkuylen brengen. Hoe doe je dat, het hebben over doodgaan? Mariska en Margot hebben elkaar gevonden in hun missie om het praten over doodgaan normaler te maken. Vanuit hun vak en vanuit hun persoonlijke ervaringen gaan ze hier samen met de zaal de dialoog over aan. Betrokken, vakbekwaam en met de nodige humor.

Zie ook de Power Point van Willemjan Slort op de website www.doodgewoonwestbrabant.nl

 

Tekst: Aad Joosten

 

 

 

 

 

Amerikaanse Picknick

Op een regenachtige dag in mei kwamen meer dan 30 vrijwilligers af op de Amerikaanse picknick in het Brabantse Klein-Zundert. Deze prachtige locatie is bomentuin ‘Tuinvreugd’ van onze VPTZ-vrijwilliger Jan, die samen met zijn vrouw Diny een weiland heeft omgetoverd tot een waar bomenparadijs.

      

Zij hebben alle bomen hier zelf opgekweekt. Dat maakt de 2,5 hectare grote tuin voor de eigenaren en bezoekers extra bijzonder. Jan en Diny zijn er dagelijks mee bezig. Dat loyale en betrouwbare van Jan komt natuurlijk door zijn Keltische bomenhoroscoop. ‘Ik ben een spar, geheimzinnig en gesloten. Ik ben betrouwbaar en een goede partner. Dat klopt best wel, vraag maar aan Diny’, zegt Jan daar lachend over.

 

Jan is sinds 2014 ook vrijwilliger bij de stichting Vrijwilligers Palliatieve Terminale  Zorg West-Brabant & Tholen, en dit is het tweede jaar waarin hij zijn arboretum beschikbaar stelt voor de Amerikaanse picknick van deze organisatie. Wat het weer betreft hebben we geen geluk. De natuur is blij met de hoognodige regen, maar wij opteren een volgende keer voor een zonnige dag. Dan kan Jan ons nog meer vertellen over alle wetenswaardigheden van zijn tuin. Hij raakt niet uitgepraat, en wij niet uitgeluisterd!

 

De meegebrachte heerlijkheden smaken geweldig en de sfeer is, zoals altijd, bijzonder gezellig.

 

Tekst: Louise Smit

Foto’s: Ria Roggeband & Louise Smit

Tweede Café Doodgewoon op17 september

Sinds juni 2015 is in West-Brabant Café Doodgewoon geopend voor professionals, vrijwilligers en mantelzorgers in de palliatieve zorg. Vijf maal per jaar op de derde donderdagavond van de maand gaan de deuren naar de Binnentuin van TWB, thuiszorg met aandacht, open.

De tweede “Café Doodgewoon” vindt plaats op 17 september van 19.00 uur tot ongeveer 21.30 uur. Locatie van Café Doodgewoon is: de Binnentuin van TWB, Belder 2-4, 4704 RK Roosendaal.

De avond gaat door onverwachte omstandigheden ietwat anders worden ingevuld als oorspronkelijk aangekondigd. We hebben Gonnie Jansen uitgenodigd. Zij is documentairemaakster, levensverhalenexpert en verpleegkundige. Zij legt levensverhalen vast om na te laten voor wie de tijd dringt. Zie haar website: www.onderons.nu

Gonnie Jansen werkt met mensen in de laatste periode van hun leven en is gespecialiseerd in ‘doodgewone gesprekken’, openhartige interviews met ongeneeslijk zieke vrouwen die sterven bespreekbaar willen maken.

Zij is een vrouw met een missie: elk mens beleeft de dood en doodgaan verschillend en daarin kunnen we van elkaar leren en ook elkaar inspireren. Wat heb je nodig als je niet lang meer te leven hebt en wat is steunend, zoals in de contacten naar zorgverleners? Hierover gaan we tijdens deze interactieve avond een doodgewoon gesprek met elkaar voeren. Dat doen we aan hand van filmfragmenten met ongeneeslijk zieke vrouwen die openhartig vertellen hoe zij omgaan met hun beperkte levensverwachting en wat hen helpt.

Ook zal Gonnie Jansen een kort telefoongesprek hebben met een ervaringsdeskundige over wat haar helpt en wat niet en welke adviezen zij heeft voor de zorgverleners.  We gaan ook nog op een creatieve manier kijken naar dit thema. En natuurlijk is er volop ruimte om ervaringen met elkaar uit te wisselen.

VPTZ West-Brabant & Tholen en het Netwerk Palliatieve Zorg Roosendaal, Bergen op Zoom en Tholen vinden dat de dood net zo bij het leven hoort als de geboorte. We willen het gesprek over het levenseinde stimuleren door op informele manier kennis te delen, informatie te geven en ondersteuning te bieden, zowel aan mensen voor wie het levenseinde in zicht komt en hun naasten als aan de zorgverleners en belangstellenden. Daarom hebben we Café Doodgewoon opgericht, om aan de hand van thema-avonden zorgverleners uit West-Brabant en Tholen met elkaar in contact brengen, ervaringen laten uitwisselen en informatie delen rond de palliatieve zorg. Hierdoor wordt de transmurale samenwerking versterkt en weten de hulpverlenende organisaties elkaar beter te vinden. De palliatieve zorg aan de patiënt en zijn/haar naasten kan zo verder geoptimaliseerd worden!

De inloop van Café Doodgewoon begint om 19.00 uur met een kopje thee of koffie. We eindigen met een drankje, borrel en wat hapjes, rond 21.30 uur.

De eerste Café Doodgewoon vond plaats op 18 juni en was een groot succes. Het onderwerp was integere aandacht in de palliatieve zorg en werd door Theater van de Laatste Dagen mooi verbeeld. Een verslag van deze avond is hier te vinden op deze website.

Organisatie: Netwerk Palliatieve Zorg Roosendaal, Bergen op Zoom en Tholen en VPTZ West-Brabant & Tholen

Aanmelden hoeft niet, maar mág wel, via: info@vptz-westbrabanttholen.nl. Kom doodgewoon!